Biz Büyükler Çok Fenayız!
İyi ki daha hızlı toplayıp, çıkarıyor, bölüp çarpıyoruz.
İyi ki daha iyi okuyup anlıyor, yazıyoruz.
Aman havamızdan, atarımızdan geçilmiyor.
Şu biz büyüklerin ders çalışırken küçüklerimize yaptığı zulüm,
ayıp, haksızlık, eziyet artık adına daha da ne denir bilmiyorum,
çok fena bir şey.
On dakika önce “annesinin kuzusu” diye yavrusunu seven bir kadın,
herhangi bir ödev vesilesi ile çocuğunun yanına oturup
ona bir şeyler anlatması gerektiğinde ne oluyor da
bir anda cadıya dönüşüyor, şaşılır bir mevzu.
Hayır sanırsın ki, biz atomu parçaladık
çocuğumuz dört işlemde takılıp kaldı.
Sinirimiz neye?
Beklediğimiz zaman diliminde anlattığımız şeyi
kavrayamamasına mı, sevmemesine mi?
Ne olursa olsun, ne fenayız biz yaaa!
Çiz Fatih beni, rezil et oğlum ele güne,
anasının kuzusu!