İşte Bunlar Hep Kardeş Sevgisi
Paylaşılamayan çilekler, herkese eşit pay edilen erikler, “babanız göreydi bari aldığımı”” diye annenin içini sızlatan kirazlar…
Bunların paylaşımı çok önemliydi, belki sayarak yediğimiz için o kadar lezzetliydi.
Küçükken yediğim şeyden geldiğinde yesin diye kardeşim için de ayırmak istemişimdir hep. Çoğu zaman dayanamayıp ayırdığımı yemiş olsam da hep böyle bir niyetim olmuştur.
Kestane şekeri geçmişse mesela elime, biraz da o tatsın diye ayırırdım. Ayırmasına ayırırdım da, o ayırdığıma bir türlü rahat vermezdim, gidip gelip ucundan tırtıklardım.
Sonra o kadar az bir miktar kalırdı ki “amaaaan bunu yese ne olacak yemese ne olacak, yediğine değmeyecek, hiç yemese, görmese daha iyi” deyip o kalanı da yer, paketini ortadan kaldırırdım.
İşte bunlar hep kardeş sevgisi! 🙂