Hüznün Kokusu

May 27, 2016 by

ucak

Sahnedeki bir çocuk, onu izleyen yakınları, havaalanında vedalaşan insanlar…

Bunları görünce gözlerim cam gibi parlamaya, boğazım acımaya başlar, büyük büyük yutkunmalar peşi sıra tabii.

Havaalanında beklemeler beni azıcık hırpalar ama etrafı gözlemlemek, insanları, çocukları halden hallere geçerken izlemek hep renklendirir hayatımı.

Zaten hüzün, neşe, kahkaha, göz yaşı, hepsi birer rengi değil mi hayatımızın?

Bunu beğendiniz mi? O halde paylaşın:

Leave a Reply

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.