Âşık Veysel
Ben Âşık Veysel dinleyip ağlamaklı olmaya falan başladım.
Babaannemden sebep içimde sevgisi, belleğimde şiirleri vardı hep
ama gözlerim bu kadar dolmuyordu o zaman.
Sofrada yemek yerken gözümüze baka baka şiirlerinden okurdu,
biz de “N’apıyorsun babaanne yaaa” diye dalga geçerdik.
Kınamayın dostlarım bizi. 🙂
Yazma Vakti bugün Aşık Veysel dinliyor, dinletiyor,
okutuyor, izletiyor.
Hadi bakalım, şimdi onlar düşünsün. 🙂
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben sac mıyım?
Ne var ise sende bende
Aynı varlık her bedende
Yarın mezara girende
Sen toksun da ben aç mıyım?
Related Posts
Tags
Share This
