Ümitvâr

Kas 11, 2022 by Editör

Daha önce üzerinde çalışılmaya

başlanmış ama yaşanan bir takım aksiliklerden sonra

yarım kalmış bir tuval olarak bir köşede beklemekteydi.

Bir akşam onu elime aldım ve uzu uzun baktım.

Böyle yarım kalamazdı, çöp de olamazdı.

Çayımı içerken zemini kapatmaya başladım,

gördüğünüz şekilde ve tamamen gelişi güzel,

içimden geldiğince kapattım.

Kapanınca da üzerine ümitvâr yazdım.

Sonuçta ümitvârdım.

Olmuştu!

Bakınız, işte karşınızda ‘ümitvâr’!

Bazen masanın üzerine koyuyorum onu,

bazen de kütüphaneye; nerede görmek istersem oraya,

ihtiyaca göre.

Şimdi de burada!